ബെയ്ജിംഗും വാഷിംഗ്ടണും തമ്മിലുള്ള സൈനിക സംഘർഷം റഷ്യയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഗുരുതരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു. നാൻസി പെലോസിയുടെ തായ്‌വാൻ സന്ദർശനം യുഎസ്-ചൈന ബന്ധത്തിൽ നാടകീയമായ വിള്ളലുണ്ടാക്കിയെന്നു മാത്രമല്ല, അത് ഇന്തോ-പസഫിക് മേഖലയിലെ ഒരു പുതിയ സുരക്ഷാ പ്രശ്‌നത്തെ ഉയർത്തിക്കാട്ടുകയും ചെയ്തു.
ഈ ചോദ്യം റഷ്യയിലെ നിരവധി ഉദ്യോഗസ്ഥരും ശാസ്ത്രജ്ഞരും രാഷ്ട്രീയക്കാരും ഉന്നയിക്കുന്നുണ്ട്. റഷ്യ ഇപ്പോൾ ചൈനയുടെ ഏക തന്ത്രപരമായ പങ്കാളിയാണോ? ചൈനയും റഷ്യയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന് എന്താണ് ഇത്രയധികം പ്രാധാന്യം? യുക്രെയിനിൽ പ്രസിഡന്റ് പുടിൻ ഒരു പ്രത്യേക സൈനിക നടപടി ആരംഭിച്ചതുമുതൽ മോസ്കോയും വാഷിംഗ്ടണും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലെ രൂക്ഷമായ ശത്രുത, യുക്രെയിനിൽ ഒരു യുദ്ധമെന്നും അയൽരാജ്യത്തിന് നേരെയുള്ള ആക്രമണമെന്നും അപകീർത്തികരമായി മുദ്രകുത്തി അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ വാർത്തകൾ സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു.
യഥാർത്ഥത്തിൽ, ബെയ്ജിംഗ് മോസ്കോയെ പിന്തുണയ്ക്കില്ലെന്നും സമ്മർദ്ദം ലഘൂകരിക്കുമെന്നും പ്രതീക്ഷിച്ച് റഷ്യയുമായി വൈരുദ്ധ്യത്തിലിരിക്കെ പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങൾ ചൈനയെ പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു.
എന്നാൽ, സമനില പാലിക്കാൻ ചൈനയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. ഇന്ത്യയ്ക്ക് സമാനമായ രീതിയിൽ, അവർ റഷ്യയുമായുള്ള സഹകരണത്തിൽ ഉറച്ചുനിന്നു. തുടർന്ന് റഷ്യയുമായുള്ള വ്യാപാര, സാമ്പത്തിക, ഊർജ്ജ സഹകരണം പുനഃക്രമീകരിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു.
കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് മാസങ്ങളായി, മോസ്കോയിൽ നിന്ന് പിന്തിരിയാൻ ബെയ്ജിംഗിനെ പ്രേരിപ്പിക്കാൻ പാശ്ചാത്യർ എല്ലാ തന്ത്രങ്ങളും പ്രയോഗിച്ചു. ഫ്രഞ്ച് പ്രസിഡന്റ് ഇമ്മാനുവൽ മാക്രോൺ, ജർമ്മൻ ചാൻസലർ ഒലാഫ് ഷോൾസ്, യുഎസ് പ്രസിഡന്റ് ജോ ബൈഡൻ എന്നിവർ ചൈനീസ് പ്രസിഡന്റ് ഷി ജിൻപിങിനെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
അവസാനം, ശക്തമായി ഭീഷണി പ്പെടുത്തുകയും സഹകരിച്ചില്ലെങ്കിൽ ബെയ്ജിംഗ് “കനത്ത വില” നൽകേണ്ടി വരുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുകയും ചെയ്തു.
ബലപ്രയോഗം, പ്രോത്സാഹനം, വ്യക്തിഗത താൽപ്പര്യം എന്നിവയുടെ ഫലമായി സൂക്ഷ്മമായ നയതന്ത്ര സന്തുലിതാവസ്ഥ കൈവരിക്കാൻ ചൈന നിർബന്ധിതരായി. ഉക്രെയ്നുമായുള്ള റഷ്യയുടെ പോരാട്ടത്തിന് സൈനിക പിന്തുണ ഉൾപ്പെടെ ഒരു സഹായവും നൽകില്ലെന്നും, എന്നാൽ മോസ്കോയുമായുള്ള സഹകരണം നിരസിക്കുകയില്ലെന്നും ചൈന പ്രസ്താവനയിറക്കി.
