“തുടരും” എന്നത് നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിക്കുകയും നിങ്ങളെ പൂർണ്ണമായും പിടിച്ചിരുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന അപൂർവ മലയാള സിനിമകളിൽ ഒന്നാണ്.
ബഹുകോടി മുതൽമുടക്കെന്ന് കൊട്ടിഘോഷിച്ചു അടുത്തകാലത്തിറക്കിയ ബറോസ് , എമ്പുരാൻ തുടങ്ങിയ പടങ്ങളെക്കാൾ സാധാരണ ജനങ്ങൾ ആസ്വദിച്ചേക്കാവുന്ന മറ്റൊരു മോഹൻലാൽ ദൃശ്യവിസ്മയം. ഒരു വിധത്തിൽ ദൃശ്യം എന്ന സിനിമയുടെ മറ്റൊരു പതിപ്പ് , തുടരും എന്നതിൽ താൻ ചെയ്‌ത കുറ്റം സമ്മതിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ അവസാനിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് പ്രത്യേകത!
തരുൺ മൂർത്തി മനോഹരമായി നിർമ്മിച്ച ഒരു പ്രതികാര ത്രില്ലർ ആണെങ്കിലും സിനിമയെ യഥാർത്ഥത്തിൽ വേറിട്ടു നിർത്തുന്നത് അതിന്റെ വൈകാരിക കാമ്പാണ്.
പത്തനംതിട്ട എന്ന മലയോര പട്ടണത്തിൽ സമാധാനപരമായ കുടുംബജീവിതം നയിക്കുന്ന ഒരു ടാക്സി ഡ്രൈവറുടെ കാറിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള നിരവധി സംഭവങ്ങളാണ് കഥയുടെ ഇതിവൃത്തം. പിന്നീട് ഇത് കുടുംബത്തിന്റെ സമാധാനത്തെ തകർക്കാൻ ഉതകുന്ന പരമ്പരകളുടെ തേരോട്ടമായി മാറുന്നു.
ഷൺമുഖമായി മോഹൻലാൽ തികച്ചും അസാധാരണ പ്രകടനമാണ് കാഴ്ചവെക്കുന്നത്. എമ്പുരാൻ ഒരു “മാസ് ഹീറോ” പ്രകടനമല്ല എങ്കിലും, അസാധാരണമായി അനീതി നേരിടുന്ന ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യന്റെ ആഴമേറിയതും ദുർബലവും താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതുമായ ചിത്രീകരണമാണിത്. അദ്ദേഹത്തെ കാണുമ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കോപവും വേദനയും നിശബ്ദ ശക്തിയും അനുഭവപ്പെടും. ഒരു നീണ്ട ഇടവേളയ്ക്ക് ശേഷം സ്‌ക്രീനിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തുന്ന ശോഭനയുമായുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ രസതന്ത്രം ശുദ്ധമായ മാന്ത്രികമാണ്, ശോഭനയുടെ കഥാപാത്രമോ പ്രകടനമോ പ്രതീക്ഷിച്ചത്ര ശക്തമല്ല, പക്ഷേ ഇത് കഥയ്ക്ക് വളരെയധികം വൈകാരിക ആഴം നൽകുന്നു.
ലാലേട്ടൻ ആരാധകർ എന്നും നെഞ്ചേറ്റിയ ഒരു മധ്യവർഗ കുടുംബനാഥന്റെ വേഷത്തിലാണ് മോഹൻലാൽ സ്‌ക്രീനിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. നല്ല കൈകളിൽ നൽകിയാൽ മോഹൻലാലിനെ എങ്ങനെ പൂർണതയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയുമെന്നതിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ഉദാഹരണമായി ഈ ചിത്രത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. കുടുംബത്തെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിലും, കുടുംബത്തിൽ സ്നേഹവും സമാധാനവും പകരുന്ന ധീരയായ സ്ത്രീയായി ശോഭന മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവച്ചു, മുപ്പതു വർഷത്തിനുശേഷവും അവരുടെ കോമ്പിനേഷൻ ആദ്യപകുതിയിൽ കാണാൻ സുഖമുണ്ടായിരുന്നു. ടാക്സി ഡ്രൈവർ ഷൺമുഖം, അഥവാ ബെൻസ്, ലോക്കൽ പോലീസ് മേധാവി ഒരു യാത്രയ്ക്ക് ക്ഷണിച്ചതോടെ ഞെട്ടിക്കുന്ന ഒരു പ്രതിസന്ധിയിലാകുന്നു. അയാൾ തന്നെയും കുടുംബത്തെയും എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കും?
ഇന്ത്യൻ പരസ്യങ്ങളുടെ കിംഗ് മേക്കർ, പ്രകാശ് വർമ്മ തുടക്കം മുതൽ അവസാനം വരെ തികച്ചും കാണികളെ പിടിച്ചിരുത്തി. തന്റെ ആദ്യ ചിത്രത്തിലെ തന്നെ മനസ്സിനെ സ്പർശിക്കുന്ന പ്രകടനവും, സൂക്ഷ്മമായ പാളികൾക്ക് നൽകിയ സൂക്ഷ്മതയിലൂടെ അദ്ദേഹം തന്റെ കഥാപാത്രത്തെ എങ്ങനെ കൊണ്ടുപോകുന്നു എന്നതും സ്‌ക്രീനിൽ പ്രകടമായിരുന്നു. ബിനു പപ്പു തന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച പ്രകടനങ്ങളിലൊന്നാണ് ഈ ചിത്രത്തിൽ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മണിയൻപിള്ള രാജു, ഫർഹാൻ ഫാസിൽ, ഇർഷാദ് അലി എന്നിവരും ശ്രദ്ധേയമായ പ്രകടനങ്ങൾ കാഴ്ചവച്ചു. ദൃശ്യപരമായി, ചിത്രം അതിശയകരമാണ്. ഷാജി കുമാറിന്റെ ഛായാഗ്രഹണം മാനസികാവസ്ഥയെ കൃത്യമായി പകർത്തുന്നു, കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വികാരങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ജേക്സ് ബിജോയിയുടെ പശ്ചാത്തല സ്കോർ കഥയെ കീഴടക്കാതെ ഓരോ പ്രധാന നിമിഷത്തെയും നിശബ്ദമായി വിജയിപ്പിക്കുന്നു.
തുടരും എന്ന ചിത്രത്തിൽ എനിക്ക് വ്യക്തിപരമായി ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് അതിന്റെ സത്യസന്ധതയും അതിശക്തമായ ആക്ഷൻ രംഗങ്ങളുമാണ്‌. പ്രേക്ഷകരുടെ ബുദ്ധിശക്തിയെ ബഹുമാനിക്കുകയും കഥ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകാൻ അതിലെ കഥാ പാത്രങ്ങളുടെയും വികാരങ്ങളുടെ ശക്തിയെയും അവ ഉത്തർജ്ജിപ്പിക്കുന്ന രീതിയുമാണ്.
ചിലർക്ക് തിരക്കഥയിൽ അൽപ്പം പ്രവചനാതീതമായി തോന്നിയേക്കാം, പക്ഷേ അത് ഒരിക്കലും വിരസമായി തോന്നില്ല. ഓരോ രംഗത്തിനും പിന്നിലെ യാത്ര, പ്രകടനങ്ങൾ, മാനസിക സംഘർഷങ്ങൾ എന്നിവയാണ് ഈ സിനിമയെ അവിസ്മരണീയമാക്കുന്നത്.
ബെൻസിന്റെ കാർ റാന്നി പോലീസ് പിടികൂടുന്നു, അതിൽ അയാൾക്ക് പങ്കില്ല. മയക്കുമരുന്ന് കള്ളക്കടത്ത് പ്രശ്‌നത്തിൽ അയാൾ അത് തിരികെ ലഭിക്കാൻ പല മാർഗങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച ശേഷം, ഇൻസ്‌പെക്ടറും അയാളുടെ കീഴുദ്യോഗസ്ഥനും (പ്രകാശ് വർമ്മയും ബിനു പപ്പുവും) ഒടുവിൽ അത് തിരികെ നൽകുന്നു, മാത്രമല്ല അവനെ ഒരു സവാരിക്ക് പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു രാത്രി വിവാഹ പാർട്ടിയിൽ പങ്കെടുത്ത ശേഷം, പോലീസുകാർ അവനെ കാട്ടിലൂടെ വാഹനമോടിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും, ക്രമേണ, കോപാകുലനും ഞെട്ടിയുണർന്നതുമായ ബെൻസിനോട് തങ്ങളെ അവിടെ എത്തിച്ചത് എന്തിനായിരുന്നുവെന്നു പറയുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്തിനാണ് ബെൻസിനെ ഈ സവാരിക്ക് നിയോഗിച്ചത്? സത്യസന്ധമല്ലാത്ത പോലീസ് തന്നെ കെട്ടിയിട്ട കുരുക്കുകളിൽ നിന്ന് അയാൾ എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടുമെന്ന് രോഷാകുലരായി ചിന്തിച്ചുപോകുന്നു.
ഗാർഹിക ആനന്ദത്തിന്റെ രംഗങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന തുടക്കത്തിനുശേഷം, പ്രതിസന്ധി ആരംഭിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, കെ.ആർ. സുനിലിന്റെയും തരുണിന്റെയും തിരക്കഥ ഓരോ ഘട്ടത്തിലും പ്രവചനാതീതമാണ്. പ്രമേയത്തിന് യാതൊരു സൂക്ഷ്മതയും ഇല്ല. ഈ വർഷത്തെ മലയാള സിനിമയുടെ രീതിയിൽ, മൈൻഡ് ഗെയിമുകളല്ല, മറിച്ച് അക്രമമാണ് ഉത്തരം, അത് സിനിമയുടെ കഥാതന്തുവിനെ കൂടുതൽ ആസ്വാദ്യകരമാക്കുമായിരുന്നു. വില്ലന്മാരെ നിഷ്കരുണം വില നൽകാൻ നിർബന്ധിതരാക്കുന്നു എന്നതാണ് ഏക സംതൃപ്തി;
കാരണം, സിഐ ജോർജ്ജ് മാത്തനെ (പ്രകാശ് വർമ്മ) ആദ്യമായി സ്‌ക്രീനിൽ കാണുമ്പോൾ, വരാനിരിക്കുന്ന കഥയിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഇത്രയും പ്രാധാന്യം ഉണ്ടാകുമെന്ന് നമ്മൾ പ്രതീക്ഷിക്കില്ല. തുടക്കത്തിൽ അദ്ദേഹം ഒരു നല്ല സഹ കഥാപാത്രമായിട്ടാണ് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്, കൂടുതൽ സ്‌ക്രീൻ സമയം ലഭിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. എന്നാൽ കഥ മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോൾ, ജോർജ്ജ് തന്റെ യഥാർത്ഥ ഭീകര സ്വഭാവം വെളിപ്പെടുത്തുകയും ക്രൂരനും ക്രൂരനും ദുഷ്ടനുമായ വില്ലനായി സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് നമുക്ക് സാവധാനം കാണാൻ കഴിയും. എന്നാൽ സിനിമ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, പ്രേക്ഷകരുടെ മനസ്സിൽ രണ്ടു ചോദ്യങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു. ഒന്ന് സംവിധായകൻ തരുൺ മൂർത്തിയുടെ തുടരും എന്ന ചിത്രത്തിലെ ഗണ്യമായ സംഭാവന നൽകിയ പ്രകാശ് വർമ്മ ആരാണ്?
രണ്ടാമത്, പ്രതി കുറ്റം സമ്മതിച്ചു കീഴടങ്ങിയല്ലോ, പിന്നെ ഇനി എന്ത് “തുടരും ?” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് കഥയിൽ തിരശീല വീഴുന്നത് ?
ആകെപ്പാടെ വിലയിരുത്തിയാൽ, മോഹൻലാലിന്റെ പ്രകടനം മാത്രമല്ല , മുഴുവൻ സിനിമയും – അതിന്റെ ആത്മാവും, കഥ പറച്ചിലും – അതിനെ നിങ്ങൾക്കൊപ്പം കൊണ്ടുപോകുന്ന ഒരു അനുഭവമാക്കി മാറ്റുമെന്നതിൽ സംശയമില്ല.
